Çok değil bundan bir yıl kadar önceydi. Önümü görmek için sisleri dağıtmaya çalışıyordum ama bilmediğim topraklarda yürümenin ve yoğun sisin yarattığı telaş ile ne ilerleyebiliyor ne de kendimi güvende hissedebiliyordum. Sonra Durdum , yalnızmıyım diye seslendim.Çok da uzağımda olmayan yerlerden olduğunu tahmin ettiğim insanlar soruma yanıt veriyorlardı. Bizde varız. Buradayız. Bir araya gelmeye başladık kimi İzmit den kimi Almanya dan , kimi kilis den , kimi Erzurum dan birbirimizin etrafına toplandıkça gücüm artıyordu. Bazen düştüğümde elimden tutuyorlardı bazen de ben sisleri dağıtabiliyordum . Kim oldukları rengi , duruşu önemli değildi.Çünkü hepimiz aynı dili konuşuyorduk. Konuştukları kelimelerin içinde kendimi buluyor kimi zaman sevinçden havalara uçarken kimi zamanda dünya sıkıntıdan bana dar geliyordu. Kimmiydi bu kişiler ?
Hepsi alerjik çocuk sahibi anne ve babalardı . Dertlerimiz ortak , sevinçlerimiz tekdi. Birbirimizi görmeden yaralarımıza merhem olmaya çalışacak kadar yakın, sevinçlerimizi kendi sevincimiz yapacak kadar içtendik. Yolumuzdaki sisleri dağılırken görmek hepimizin tek tesellisiydi.Ne de olsa zaman içinde acımızın yerini sevinç alacaktı ama tüm bu zorlu yolu birlikte yürümenin verdiği güçtü bizi birarada tutan.
Bilgilerimizi, tecrübelerimizi paylaştıkça yolumuzdaki sisler dağıldı , etrafımızda meyve veren ağaçlar yeşerdi. Varlığın içinde yaşanan yokluğunda olduğunu birlikte öğrendik. Yokluktanda güzellikler yaratılabildiğini ve paylaştıkça bu güzelliklerin büyüdüğünü gördük. Öğrendiğimiz en güzel şey ise hepimiz birbirimizi tanımadan ne kadarda çok çocuklarımızı sahiplenmiştik. Şimdi benim tek evladım var dediğimde içimden bir ses yükseliyor. Tek değil çok evladım var diye …
Bir yıl içinde paylaştığım her güzellik için hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim. İyi ki varsınız…
Bebeğim Alerji 
biz sıze teşekkür ederız asıl siz ıyı kı varsınız ıyı kı yanımızdaydınız 🙂 hep beraber nıce senelere 🙂
Teşekkürler :)))
yazıda da belirttim aslında ama ben benim gibi aynı durumda olanları bilmeden önce çok yalnızdım. İnsanım diyen herkes sever kendi gibi kişilerin yanında olmayı.Güvenmek ister, sorularına yanıt bulmak ister. bu yanıtın içinde sıkıntını anlayacak bir nefestir aradığımız. Mevlana çok güzel demiş. Ağlayana gül , derdinden sızlanana sus denilmez.Ağlayana omuz verilir , derdi olana çözüm. Ben bu sözün gerçekliğini burada anladım.
insanlar alerjiyi çok önemsemiyor ne yazık kı..”bişeycik olmaz” yada “az az ver alışsın”sesleri her yerde..
kızımın alerjılerını tek tek görmeye başlayınca hıc korkmadım ALLAH buyuk geçer bı sekılde dedım ve başladım araştırmaya.süt alerjısı olanların başka nelere olabılır,içinde süt bulunmayan bıskuvıler cıkolatalar var mı? ve daha nıce sorularla gectım pc nın basına ama ne yazık kı başka yerlerde kopya edılmıs makaleler ve bırbırıne soru soran annelerden başka pek bısey bulamadım.mesela içinde süt bulunmayan urunlerı ulkemızde satıldığı halde aynı urunu açıklamasıyla bırlıkte alman bır sıteden buldum.ne yazık kı bızım ulkemızdekı urun paketıne “içinde süt ve türevleri yoktur” yazısını yazmaya gerek duymamıslar.
ve sonunda “çok şükür ki” sızın sıtenızi buldum 🙂 ıstedıgm sekılde kekler kurabıyeler poacalar yaptım kızıma,süt yada yumurta yerıne neler konabılecegını,pirinçten yulaftan da süt yapılabılecegını sızden ogrendım..
benım kızım 2 yasında ve çok şükür BİZİM ALERJİLERİMİZ GEÇTI 🙂 🙂
ama hala burdayım hala takıpteyım.belkı başkalarına bır faydam olur ne öğrensem kardır dıe okuyorum her bır kelımeyı..
Bu sabah bu yazıya uyanacağımı bilseydim daha erken kalkardım. İyi ki varsınız …. Sizi seviyorum.
hissettiklerimin sizi mutlu edeceğini bilseydim daha önce anlatırdım 🙂
bende sizi seviyorum 🙂
Harcadığım tüm emekler elbet sana döner. İnsanlar için bir şey yapman ne müthiş! Başarılarının ve çalışmalarının devamını dilerim.
Teşekkür ederim. yanımda olan herkese 🙂